H IΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΕΛ ΟΥΓΚΟ

Ο Truffaut χθές βράδυ μου κράτησε καλή παρέα αν και κάπως με κατέθλιψε. Μου μίλησε για την άσχημη πλευρά του έρωτα, για τον έρωτα που μπορεί να σε οδηγήσει στην τρέλα. Ένα αντιπαραμύθι από το μεγάλο auteur , o έρωτας στα παραμύθια συνήθως καταλήγει στο ''αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα''. Εδώ ο σκηνοθέτης προσσεγγίζει τον έρωτα από διαφορετική οπτική γωνία. Μια γυναίκα οδηγείται στην τρέλα και καταστρέφει τη ζωή της λόγω ενός έρωτα ανεκπλήρωτου.

Και εμείς μένουμε άφωνοι...Άφωνοι από τη σκηνοθετική δεινότητα του Truffaut. H σκηνοθεσία είναι γεμάτη χρώμα, γεμάτη ζωή και ζωντάνια. Πουθένα δεν θα δείτε την περιρρέουσα κατάθλιψη, αυτή θα μείνει στην ψυχή και την καρδιά της πρωταγωνίστριας μας. Και ναι η αντίθεση αυτή κερδίζει βλέμματα και σινεφιλικές καρδιές.

Η ταινία σεναριακά είναι βασισμένη, στον κεντρικό της χαρακτήρα. Ο χαρακτήρας της Adjani είναι φτιαγμένος για να αναδείξει τον απόλυτο έρωτα, αυτόν που δεν στέκεται σε εγωισμούς και είναι διατεθειμένος να αφήσει τα πάντα πίσω. Και να τα καταφέρνει. Με την Adjani να επιδίδεται σε μια απλώς καλή ερμηνεία, σίγουρα ξεχωρίζει ο εκπληκτικά πλασμένος χαρακτήρας της Αντέλ.

Δείτε τη για ένα από τα πιο ωραία αντιπαραμύθια στην ιστορία του σινεμά....