8) Ο Βrother, where art thou? Όσο περίεργο και αν σας φανεί, εδώ έχουμε να κάνουμε με την Οδύσσεια αλά Κοέν. Ναι, την Οδύσσεια του Ομήρου...αυτή που μαθαίναμε στην πρώτη γυμνασίου. Μια παρέα καταδίκων έχουν μόλις διαφύγει και ψάχνουν χαμένους θησαυρούς. Τι ρόλο παίζει η Οδύσσεια που είναι ο Οδυσσέας και που η Ιθάκη το αφήνω πάνω σας...
9)Ήμουν 18 χρονών και πίστευα πως οι Κοέν ήταν το Φάργκο, το Intolerable Cruelty και το the Ladykillers.
Aκριβώς λοιπόν τη στιγμή που είχα αρχίσει να χάνω την πίστη μου στους ταλαντούχους αδερφούς Κοέν, εμφανίστηκε στην οθόνη του PC μου το the man who wasn' t there. Kαι φυσικά έμεινα άφωνη. Ένα φιλμ νουάρ πιο σύγχρονο απ' όσα έχετε δει. Μια ταινία που παίζει στα δάχτυλα τα κινηματογραφικά, δημιουργώντας μια πεντανόστιμη σινεφιλική σαλάτα που θα λατρέψετε.
10) Intolerable cruelty. Δεν ξέρω για ποιό λόγο θα έπρεπε εδώ να επεκταθώ, αλλά μάλλον για χάρη του αφιερώματος θα πρέπει να το κάνω. Ήμουν 13 πήγα λοιπόν στον κινηματογράφο να το δω και..βαρέθηκα. Μια ταινία άνευρη με ψίγματα χιούμορ που ειλικρινά δεν θυμίζει Κοέν. Όχι, όχι δεν σας καταρρίπτω το μύθο...όλοι εξάλλου έχουν δικαίωμα και στην αποτυχία...
11) Mια ιδιόμορφη ταινία, ένας απολαυστικός Tom Hanks, μία δεύτερη απανωτή μετριότητα. Εδώ ίσως γελάσετε λιγάκι, ίσως διασκεδάσετε κιόλας. Πιστέψτε όμως πως πρόκειται για μια ταινία που την επόμενη μέρα θα έχετε κιόλας λησμονήσει.
12) Ουφ...το No country for old men. Ουφ για δύο λόγους. Ουφ για τους αδερφούς Κοέν που πήραν επιτέλους το οσκαράκι τους. Και ουφ γιατί επιτέλους μπορώ να τα πω χύμα. Το no country for old men, δεν είναι Κοέν, δεν έχει χιούμορ, δεν έχει τη σκηνοθεσία που μας έχουν συνηθίσει. Μονάχα μερικούς ωραίου χαρακτήρες πλάθουν εδώ οι αδεφοί Κοέν και μας δίνουν μια ταινία που δεν κρατά το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι το φινάλε. Όταν όμως ο θείος Όσκαρ βάλει κάτι στο κεφάλι του, ποιός μπορεί να του το βγάλει...
13)Ο λαμερός κόσμος των απόλυτων σταρ ( Clooney, Pitt) ανοίγει μετά το Όσκαρ και οι αδερφοί Κοέν αποφασίζουν να κάνουν την πλάκα τους. Μια κωμωδία διασκεδστική που πουθενά δεν απογειώνεται, θα σας χαρίσει όμως μια πολύ ευχάριστη κινηματογραφική βραδιά.
14) Πάμε τώρα στο Α serious man που σχετικά λίγοι είδαν, σχεδόν όμως όλοι αυτοί απόλαυσαν. Οι Κοέν ως ιδιόρρυθμοι δημιουργοί κινήθηκαν εδώ μακριά από την πεπατημένη με μια ταινία απόλυτα προσωπική, που μπορεί να λειτουργήσει πληρέστερα ως σάτιρα της σύγχρονης κοινωνίας. Δεν αφήνουν τίποτα και κανένα κόσμο όρθιο και ίσως ακριβώς γι' αυτό το λόγο εδώ ο Θείος Όσκαρ τους έγνεψε αποφατικά. Εάν δεν είδατε το a serious man πέρυσι, επιβάλλεται να το πράξετε αμέσως τώρα...
Τώρα αυτό που έχουμε όλοι μαζί να κάνουμε είναι να γεμίσουμε τις κινηματογραφικές αποσκευές μας με θετική Κοεν-ική ενέργεια και να πάρουμε τα μπογαλακια μας και μόλις έρθει το True Grit στις ελληνικές αίθουσες να τρέξουμε να το απολαύσουμε.
No comments:
Post a Comment