Σε συζήτηση στον καθιερωμένο μου κυριακάτικο καφέ έμαθα για κάποια κυρία στη Γλυφάδα που πουλάει τις καλύτερες μούφες. Τις έχει βέβαια ακριβές (περί τα 200 ευρώ) αλλά χαλάλι θα έλεγαν κάπιοι. Κυρίες της καλές κοινωνίας σπεύσατε λοιπόν μη τυχόν και σωθούν οι Louis Vuitton και μετά πως θα πάτε το Σάββατο στο Golden και στα στενάκια της Κηφισιάς, με την ίδια Balenciaga; Τres banal ε;
Ας δούμε λίγο τα χάλια μας. Λιγότερο από 5 Louis και δύο Balenciaga να θεωρείται για κάποιους banal. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά για μένα ένα vintage τσαντάκι μπορεί να απογειώσει το στυλ 10 φορές περισσότερο από ένα βαλιτσάκι Louis Vuitton που κρατά και η ''κουτσή τζούλια''. Ξανθιά τρέσα, κόκκινη γόβα και τζιν μίνι φούστα και μια Louis παραμάσχαλα θα σας απογυμνώσουν από κάθε έννοια στυλ. Ενώ ένα ζευγάρι biker boots, ένα γκρι skinny jean και ένα μαύρο παλτό με ένα oversize κασκόλ και ένα μικροσκοπικό και απόλυτα vintage τσαντάκι θα προσθέσουν άπειρους στυλιστικούς πόντους στις εμφανίσεις σας.
Αυτές είμαστε όμως. Ορμάμε σαν λυσσασμένες για να προλάβουμε ότι πιο ακριβό υπάρχει και όταν απλά οι οικονομικες μας δυνατότητες δεν μας αφήνουν να το αγγίξουμε, παίρνουμε μια τσάντα από το Attica, βρίσκουμε τον πιο καλά κρυμμένο αλλοδαπό και στα γρήγορα αρπάζουμε μια Louis των 20 ευρώ η οποία τοποθετείτε στο φυσικό της περιβάλλον(τσάντα του Attica). Και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Ας σκεφτούμε όλοι μας τι είναι αυτό που κάνει μια πλαστική τσάντα με ένα λογότυπο πάνω της τόσο σημαντικό για την κοινωνική μας υπόσταση και ελπίζω να συμμεριστείτε τις δικές μου απόψεις.
No comments:
Post a Comment