Είπαμε ότι οι βραδιές μου έχουν μετατραπεί σε ένα μίνι αφιέρωμα στο Woody Allen. Mε την τελευταία του ταινία επιστρέφει στα πάτρια εδάφη. Και εννοώ φυσικά τη ρομαντική κωμωδία.
Με bachelor στη σάτιρα (70's) και με μάστερ στη ρομαντική κωμωδία (80's και 90's) θεωρείται ο βασιλιάς της σύγχρονης κωμωδίας. Δεν είναι όμως μόνο αυτό, είναι πολλά παραπάνω. Ο Allen βάζει όλα τα συναισθήματα στοι μίξερ και τα χτυπά μέχρι να φτιάξει ένα μίγμα γεμάτο χιούμορ και καταπληκτικές ατάκες. Αλλά και δραματικές στιγμές, ειρωνεία αλλά και μοναδικούς χαρακτήρες.
Εδώ κάνει ακριβώς αυτό που ξέρει καλύτερα. Μια ιστορία που θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως δράμα, αποκτά χαρακτήρα κωμικό. Άθρωποι παντρεύονται, χωρίζουν και η ζωή συνεχίζεται... Όλα αυτά πρκαλούν γέλιο, θλίψη αλλά και μια γλυκιά αίσθηση σινεφιλικής νοσταλγίας.
Έχουμε να κάνουμε με ένα τυπικο Woody Allen ο οποίος όμως ποτέ δεν απογειώνεται. Διατηρεί ένα σταθερό σκηνοθετικό και σεναριακό μοτίβο το οποίο κρατά συναισθηματικά σε χαμηλά ύψη καθόλη τη διάρκεια της ταινίας. Καταφέρνει βέβαια να κερδίσει το κοινό του με το γνώριμο ύφος του και φυσικα με τους χαρακτήρες που για άλλη μια φορά πλάθει.
No comments:
Post a Comment